Jak kradzione są nasze dane osobowe z poszczególnych sklepów internetowych.

Warunki kryzysu gospodarczego sprawiają, że konsumenci są bardziej podatni na wprowadzające w błąd oferty oraz bezpłatne świadczenie usług i produktów lub korzyści, gdy wynagrodzenie jest wrażliwe dane osobowe

Το 35% raportów obsługiwanych przez Niezależny Organ”Rzecznik Konsumenta„W 2018 r. dotyczyło to transakcji zdalnych” – zaznaczył zastępca Rzecznika Konsumentów dr. Atena Kontogianni, w swoim dzisiejszym wystąpieniu na konferencji Konferencja InfoLaw w Atenach Prawo, Internet i Media Społecznościowe”, która jest realizowana przez legalną witrynę internetową PRAWO oraz Europejska Unia Młodych Prawników Grecji (ELSA Grecja) w Muzeum Wojny.

Jak powiedziała pani Kontogianni"Warunki kryzysu finansowego sprawiają, że konsumenci są bardziej podatni na wprowadzające w błąd oferty oraz bezpłatne świadczenie usług i produktów lub korzyści w przypadku wymiany wrażliwych danych osobowych. Konsumenci wrażliwi bardzo łatwo decydują się, w celu uzyskania bezpłatnej próbki produktu lub usługi próbnej, a nawet rabatu, ujawnić firmom swój numer telefonu komórkowego, adres e-mail itp. lub bezwarunkowo wyrazić zgodę na otrzymywanie reklamy wszelkiego rodzaju promocje, nie zdając sobie sprawy, że drogo zapłacili za „prezent” lub rabat. I oczywiście są one następnie bombardowane, z interwencją człowieka lub bez niej, za pomocą połączeń promocyjnych, wiadomości i spamu. ουν odkrywają po spożyciu prezentu, że byli związani uciążliwymi i długoterminowymi umowami o świadczenie usług".

To, kontynuowała, są niektóre z danych jednolitego rynku cyfrowego, z których wynika, że ​​konieczna jest modernizacja przepisów dotyczących ochrony konsumentów, aby utrzymać wysoki poziom ochrony.

Następnie podał przykłady z doświadczeń w raportach konsumenckich do Rzecznika Praw Konsumentów i Europejskiego Centrum Konsumenckiego w Grecji, z których wynikają luki w ochronie konsumenta przed masowymi nieuczciwymi praktykami handlowymi sklepów internetowych, zwłaszcza za pośrednictwem mediów społecznościowych.

Przykład

Jak powiedział, w 2018 i 2019 roku Rzecznik Konsumentów i Europejskie Centrum Konsumenckie Grecji otrzymały raporty konsumenckie dla poszczególnych sklepów internetowych, które albo nie dostarczają zamówionego produktu, albo celowo dostarczają produkty bez uzgodnionych właściwości, m.in. buty w innej liczbie niż zamówiona, więc gdy konsument zwróci je, aby otrzymać wybrany przez siebie produkt, ostatecznie traci zarówno zapłacone pieniądze (chyba że proces transakcyjny zakończy się sukcesem), jak i produkt.

W takich przypadkach powszechną praktyką jest przenoszenie sklepu internetowego po 6 miesiącach -1 roku działalności do innego państwa członkowskiego, najczęściej do sąsiednich krajów bałkańskich, gdzie kontrole nieuczciwych praktyk handlowych nie zawsze są intensywne. Ή zmiana nazwy i rejestracja w GEMI pod nową nazwą, ale z tą samą siedzibą, tym samym telefonem lub tym samym przedstawicielem prawnym, w celu kontynuowania nielegalnej działalności handlowej, przy ograniczonym ryzyku powiązania między obiema spółkami.

W niektórych przypadkach produkty są sprzedawane za pośrednictwem stron internetowych, ale w większości przypadków za pośrednictwem mediów społecznościowych (zwłaszcza Facebooka i Instagrama).

Dodała również, że niektóre transakcje dotyczyły produktów, które na przedstawionych zdjęciach wyglądały na autentyczne, były oferowane po bardzo atrakcyjnych cenach i ostatecznie albo w ogóle nie zostały dostarczone, albo konsumenci otrzymywali imitacje niskiej jakości.

Zastępca Rzecznika Konsumentów zauważył, że poza handlem ludźmi te sklepy internetowe lub profile nie spełniają wymogów informacyjnych ustawy 2251/1994 lub Kodeksu etyki konsumenckiej w handlu elektronicznym, które stanowią, że strona internetowa musi wskazywać tożsamość dostawcy (nazwa), adres geograficzny, telefon kontaktowy, adres e-mail, numer VAT, numer rejestracyjny GEMI, jeśli ma siedzibę w Grecji, podstawowe informacje dotyczące cech produktu, obciążenia konsumenta oraz podstawowe informacje o jego polityce handlowej (wysyłka koszty, dodatkowe opłaty, podatki i opłaty itp.), a także wzmianka o prawie do odstąpienia od umowy.

„Tak więc”, powiedziała, „nie prowadzili działalności prawidłowo, a kiedy pojawiły się problemy, konsumenci, którzy próbowali skontaktować się ze sklepem internetowym, aby złożyć skargę, stwierdzili, że ich konta w mediach społecznościowych zostały wyłączone i nie mogli się komunikować z powodu braku innych informacji. "

W odniesieniu do ochrony konsumentów Pani Kontogianni zauważyła: „W tym przypadku przepisy o nielegalnych i nieuczciwych praktykach handlowych, które przewidują zaprzestanie praktyki i jej zaniechanie w przyszłości, nie zapewniają odpowiedniej ochrony na poziomie pozasądowym i pozasądowym: Prawo 2251/1994 umożliwia konsumentom dotkniętym nieuczciwą praktyką rynkową dochodzenie indywidualnie lub wspólnie sądowego zaprzestania praktyki, jej zaniechania w przyszłości oraz zasądzenia naprawienia wyrządzonej jej szkody.

Istnieje również szereg sankcji i środków administracyjnych, które bez pośpiechu może nałożyć Ministerstwo Gospodarki i Rozwoju. W praktyce jednak, nawet jeśli biznes zostanie zamknięty, albo strona internetowa i jej profil pozostają aktywne, albo powracają z nowym profilem i nową stroną internetową. W rzeczywistości, jeśli jest to firma z siedzibą w innym państwie członkowskim UE. nie jest również możliwe zastosowanie powyższych przepisów ustawy 2251/1994, ale czasochłonna współpraca transgraniczna musi mieć wątpliwe rezultaty”.

Bardziej rygorystyczne przepisy od 2020 r.

W celu skuteczniejszego radzenia sobie z wyżej wymienionymi przypadkami oczekuje się, że zostanie wdrożony wkład nowego rozporządzenia 2017/2394 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie prawa ochrony konsumentów, które zostanie wdrożone do 17 stycznia, 2020. Wynika to z tego, że w art. 9 ustanowiono minimalne możliwości badań i minimalne możliwości egzekwowania przepisów konsumenckich przez właściwe organy (w Grecji odpowiedzialny jest Sekretariat Generalny ds. Handlu i Ochrony Konsumentów) za:

Γωγή Przeprowadzanie kontroli na miejscu, tajemniczych zakupów, zbierania danych (np. przepływów finansowych, przepływów danych, właścicieli stron internetowych i innych osób prawnie odpowiedzialnych) przez instytucje kredytowe, operatorów telekomunikacyjnych, rejestratorów, dostawców hostingu i tym podobne organy publiczne lub prywatne w celu stwierdzić naruszenie przepisów konsumenckich. Również konfiskata niezbędnych dokumentów i danych z miejsc działalności zawodowej przestępców, zgodnie z odpowiednimi warunkami prawa greckiego.

Nałożenie sankcji, takich jak grzywny, ale także zobowiązań dotyczących przyszłego przestrzegania przepisów przez handlowców.

Skuteczne zaprzestanie i zaniechanie w przyszłości wszelkiego rodzaju praktyk naruszających prawo konsumenckie. Szczególnie innowacyjny jest przepis, zgodnie z którym w przypadku braku innych skutecznych środków doprowadzenia do zaprzestania lub zakazania naruszenia objętego niniejszym rozporządzeniem oraz w celu uniknięcia ryzyka poważnej szkody dla zbiorowych interesów konsumentów, właściwe organy mogą usuwać treści z interfejsu internetowego lub nakazu wyraźnie ostrzegającego konsumentów podczas uzyskiwania dostępu do interfejsu internetowego jako środka tymczasowego w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów, ale również nakazuje rejestratorom lub rejestrom domen usunięcie w pełni zatwierdzonej nazwy domeny i umożliwienie zainteresowanemu właściwemu organowi dokonania takiego powiadomienia m.in. poprzez zwrócenie się do osoby trzeciej lub innego organu władzy publicznej o wdrożenie tych środków.

W związku z tym właściwy organ administracyjny każdego państwa członkowskiego jest uprawniony w skrajnym wydaniu, na podstawie zasady proporcjonalności w świetle potrzeby ochrony zbiorowych interesów konsumentów, do nakazania innemu podmiotowi, publicznemu lub prywatnemu, podjęcia działań do „pobierania” wszelkiego rodzaju oprogramowania działającego jako sklep internetowy. Biorąc jednak pod uwagę, że w Rozporządzeniu będą obowiązywały krajowe środki specjalizacyjne, oczekujemy, że zobaczymy, jak Ministerstwo Gospodarki i Rozwoju zorganizuje wdrażanie przepisu.

Παραπάνω Powyższe minimalne obowiązki, zarówno badawcze, jak i wykonawcze, mogą być wykonywane albo przez właściwe organy administracyjne na własną odpowiedzialność, albo poprzez odwoływanie się do innych organów lub przekazywanie nakazów upoważnionym organom, np. inspektorów-rewidentów, a nawet na żądanie organów sądowych (zasada 10).

Wyżej wymienione sankcje dotyczą nie tylko handlu elektronicznego, ale mają również zastosowanie do każdego istotnego naruszenia prawa konsumenckiego. W praktyce wzmacniają one arsenał sankcji i środków administracyjnych zawartych w ustawie 2251/1994, która, jak wspomniano powyżej, nie zapewniała tak szerokich uprawnień na szczeblu pozasądowym. I oczywiście obejmują luki, które pojawiły się na jednolitym rynku cyfrowym: głównie kwestię naruszeń transgranicznych, gdzie rozporządzenie 2017/2394 ustanawia między innymi wymianę informacji poprzez wydawanie ostrzeżeń, skanowanie, skoordynowane działania między Państwami Członkowskimi.

W celu zwiększenia skuteczności interwencji za szczególnie ważne uważa się poszanowanie, do którego zostały wezwane przez UE. platformy społecznościowe Facebook, Twitter i Google+ w celu ochrony konsumentów przed oszustwami internetowymi i nieuczciwymi zachowaniami w sklepie internetowym. Komisja zaapelowała o aktywowanie „mechanizmu sprawozdawczości i działania” stosowanego przez krajowe organy ochrony konsumentów w celu wykrywania nielegalnych treści oraz o usuwanie ich przez platformy mediów społecznościowych i natychmiastowe reagowanie.

Chociaż Google+ wdraża protokół z terminami rozpatrywania wniosków, Facebook i Twitter po prostu udostępniają władzom krajowym adres e-mail, aby można było je powiadamiać o wszelkich naruszeniach bez konieczności określania określonych ram czasowych na przetworzenie odpowiednich wniosków. Jednak zgodnie z nowym Rozporządzeniem 2017/2394 za platformy społecznościowe można uznać również organy, którym właściwe organy nadzorcze mogą nakazać usunięcie lub usunięcie treści, jeśli nie ma innego skutecznego środka.

Dlatego po wejściu w życie rozporządzenia można zażądać natychmiastowego usunięcia określonych profili z Facebooka, a także sklepów internetowych, które stosują wprowadzające w błąd praktyki dotyczące płatności od konsumentów, sprzedaży podrobionych produktów oraz oszukańczych ofert i pułapek abonamentowych bez abonamentu. informacji i zgody konsumentów (co już wywołało kilka reakcji).

Źródło