Rankiem Niedziela, 22 grudnia, godz. 06:19, Słońce zostało znalezione w Przesilenie zimowe iw ten sposób rozpoczęła się zima w Grecji i ogólnie na półkuli północnej.
Τnoc przesilenia i kolejne będą najdłuższą nocą w roku. Odwrotnie, lato rozpocznie się na półkuli południowej szczytem dziennym.
Kiedy we wrześniu Słońce osiąga równonoc jesienną, dzień i noc są mniej więcej równe, ale potem noc stopniowo się zwiększa kosztem dnia. Kiedy Słońce mija przesilenie zimowe, zaczyna znowu wznosić się coraz wyżej na niebie, w wyniku czego dzień odzyskuje utraconą „grunt”, aż do równonocy wiosennej światło i ciemność znów trwają prawie tak samo.
Przesilenie zimowe nie zawsze „wypada” w tym samym dniu, ale waha się między 20 a 23 grudnia, przy czym najbardziej prawdopodobnymi datami są 21 i 22. Ostatni raz przesilenie zimowe przypadało 23 grudnia w 1903 roku i nie powtórzy się przed 2303. Te wahania kalendarza są spowodowane kalendarzem gregoriańskim.
Przesilenie zimowe nie występuje już 25 grudnia, jak za czasów Chrystusa, ale nieco wcześniej, ponieważ zastąpił starszy kalendarz juliański, wprowadzony przez Juliusza Cezara z 44 roku p.n.e. i który ustanowił przesilenie zimowe 25 grudnia, ale tracił jeden dzień co 128 lat. W 1582 roku papież Grzegorz XIII wprowadził nowy kalendarz, nazwany jego imieniem (gregoriański), który w ciągu 4.000 lat traci tylko jeden dzień.
Słońce było czczone przez starożytnych jako bóg i prawie wszystkie starożytne ludy ustanowiły na jego cześć różne święta, od Skandynawów i Irańczyków po Majów i Inków. Niemal wszędzie największe obchody odbywały się podczas przesilenia zimowego, które uważano za święto narodzin Słońca, które jednocześnie oznaczało początek nowego roku. Uważa się, że prehistoryczne zabytki, takie jak Stonehenge w Wielkiej Brytanii, były związane z rejestrowaniem ruchów Słońca na niebie.
Centralnym punktem dla Rzymian było świętowanie „niezwyciężonego słońca” 25 grudnia, kiedy to świętowano, że Słońce znów zaczęło wschodzić na niebie, a tym samym dni rosły. Pierwsi chrześcijanie w Rzymie, którzy potajemnie uciekali się do swoich katakumb, postanowili obchodzić narodziny Chrystusa tego samego dnia, 25 grudnia, kiedy to Rzymianie obchodzili własne święta Saturnalia.
[the_ad_group id = ”966 ″]